Έχω ξαναγράψει στο παρελθόν για το φαινόμενο του χαμαιλεοντισμού στο κοινοβούλιο. Βλέπω να αναβιώνει ξανά τις τελευταίες ημέρες και λέω να μην περάσει έτσι γιατί το πολύ κουτόχορτο μας έπεσε βαρύ τα τελευταία χρόνια. Εξηγούμαι:
Βλέπω βουλευτές της τρικομματικής συγκυβέρνησης να εξαπολύουν λάβρες ερωτήσεις προς τους (δικούς τους) αρμόδιους υπουργούς για πλείστα όσα θέματα που καίνε τον κοσμάκη εδώ κάτω.
Βλέπω βουλευτή της ΝΔ να χαρακτηρίζει αντικοινωνική την επερχόμενη αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης.
Βλέπω βουλευτή του ΠΑΣΟΚ να στέλνει οργισμένη επιστολή για την αύξηση του κόστους τηλεφωνικής κλήσης στον ΕΟΠΥΥ, που κατέστησε το ραντεβού με το γιατρό περίπου ίδιας αξίας με τα ροζ τηλέφωνα.
Βλέπω βουλευτή της ΔΗΜΑΡ να χαρακτηρίζει «έκπτωση της ηθικής και της δημοκρατίας» τον απεργοσπαστικό μηχανισμό που προσπαθεί να στήσει η κυβέρνησή (του) έναντι των φαρμακοποιών.
Ετοιμάζομαι να τους χειροκροτήσω και εγώ μαζί με τους ψηφοφόρους, που ενημερώνονται ανελιπώς από τα φίλια (κυρίως τοπικά) μέσα για τη δραστηριότητα του βουλευτή τους.
Επειδή όμως το είδαμε πολλές φορές το έργο τα τελευταία χρόνια και επειδή πια ακούσαμε πολλά «ναι σε όλα» στις κρίσιμες ψηφοφορίες…
Επειδή θα έρθουν και στη βουλή τα επόμενα πακέτα μέτρων και επειδή πάλι θα κληθείτε να το σηκώσετε το ξεράδι σας (με το συμπάθειο)…
Έχετε το νου σας γιατί είμαστε εδώ και βλέπουμε.
Και από κουτόχορτο μπουχτίσαμε.
Τώρα τριγύρω ανθρώπινο κρέας μυρίζει…
