Διαβάζω: «Μίκης εναντίον Τσίπρα» και πατάω το link για να μάθω τι στο καλό συνέβη πάλι… Το δημοσίευμα έχει να κάνει με την εισήγηση του Μίκη προς την Κεντρική Επιτροπή του Κινήματος Ελεύθερων Πολιτών που προσπαθεί να ξαναστήσει μετά τις αποχωρήσεις κορυφαίων στελεχών όπως ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος αλλά και δεκάδων πρώην «σπιθιστών», που είδαν ότι οι προσωπικές στρατηγικές δεν βγάζουν πουθενά.
Ο «παραπολιτικός» στα Νέα έβαλε τον τίτλο «Μίκης εναντίον Τσίπρα». Έτσι βόλευε να φανεί, έτσι βόλευε να αναπαραχθεί στα social media. Κι ας μην αναφέρεται ούτε μία φορά το όνομα του Τσίπρα στις 5.684 λέξεις της εισήγησης.
Όχι ότι δεν τα «χώνει» ο Μίκης στον Σύριζα. Με το γάντι μάλιστα, αφού μιλάει για «αυταπάτες αριστερής κυβέρνησης» και για «πολιτικό τυχοδιωκτισμό». Όμως το κείμενο δεν είναι επιθετικό για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ασφαλώς δεν κρύβεται η ματαιοδοξία του Μίκη και η υποκινούμενη (;) φαντασίωσή του ότι μπορεί όχι μόνο συμβολικά αλλά και λειτουργικά να ηγηθεί του κινήματος. (το λέει ξεκάθαρα εξάλλου). Θυμίζει λίγο από τις προτάσεις του για συνεδρίαση των κομματικών επιτελείων στο σαλόνι του σπιτιού του λόγω της προφανούς δυσχέρειας στις μετακινήσεις του.
Όμως ο Μίκης ξέρει ότι πουλάει η εικόνα του και παρά την ηλικία του, δεν έχει το ακαταλόγιστο για ό,τι κάνει.
Αφήνεται σε τίτλους όπως Μίκης κατά Τσίπρα, ή Μίκης κατά Σύριζα, όπως αφέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα σε λεζάντες όπως «Ενώνει Αλέξη και Αλέκα ο Μίκης» κάτω από φωτογραφία των τριών στο περιθώριο κάποιας συναυλίας.
Ξέρει καλά πώς να πουλάει και πώς να πουλιέται ο Μίκης. Ξέρουμε καλά και εμείς στα media πώς να πάρουμε κάθε φορά ό,τι μας βολεύει από αυτόν.
Μόνο που δυστυχώς το προϊόν έχει ξεφτίσει πια. Και έχει έρθει εδώ και καιρό η ώρα να ξεχωρίσεις τον Μίκη τον μεγάλο που ενέπνευσε αγώνες και ιδέες και τον Μίκη τον μικρό που δεν μπορεί πια να ξεχωρίσει τους κόλακες από τους αγωνιστές.
Δε θα πάρω όλο το πακέτο λυπάμαι. Θα κρατήσω ό,τι με συγκινεί και θα κάνω πως δεν ακούω όσα με απογοητεύουν…
