Αυτός δεν είναι πρόεδρος, είναι ο Γκουσγκούνης. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης έχει βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση και τώρα δαγκώνει. Η μάλλον απειλεί να δαγκώσει αλλά και να μας αναγκάσει σε ακατονόμαστες πράξεις ακολασίας. Βωμολόχος και χυδαίος, Αγοραίος και αψύς. Στη θέση του προέδρου της Βουλής είναι ίσως ο πλέον ακατάλληλος άνθρωπος. Σε αυτόν εμπιστεύτηκε η χώρα τη λειτουργία του κύριου εκφραστή της νομοθετικής εξουσίας.Πέρα από την ουσία της υπόθεσης, που ασφαλώς είναι το σημαντικότερο για να μάθουμε σε ποιες τσέπες καταλήγουν τα 30 ευρώ που θα κόψουν από τη σύνταξη των αγροτών, σε επίπεδο συμβολισμών και μόνο η εμπλοκή του προέδρου της Βουλής έχασε όλες τις εντυπώσεις
Κατόπιν, ο χειρισμός από τον ίδιο προκάλεσε ακόμα πιο οδυνηρή εντύπωση σε όσους πίστευαν ακόμα πως οι θεσμοί έχουν κάποιο κύρος σε αυτή τη χώρα.
Ο Μεϊμαράκης είπε πως τα βάζει με αυτούς που είναι πίσω από τον Χατζηνικολάου και τον απείλησε ότι δε θα μείνει με το σακάκι για να παλέψει. Θα βγάλει το κουστούμι του προέδρου και θα τον αντιμετωπίσει, του είπε. Μάλιστα του υπενθύμισε με νόημα πως όποτε αυτός βγάζει το κουστούμι, ξεκινάει από το …παντελόνι
Ο Χατζηνικολάου του συνέστησε τώρα που θα βγάλει το παντελόνι να πηγαίνει «τοίχο τοίχο».
Όμορφα. Μια χαρά περνάμε.
Μετά ο Μεϊμαράκης θύμωσε με τον Παυλόπουλο που βγήκε στον Χατζηνικολάου και του είπε πως αντί να γλύφει τον εκδότη, θα έπρεπε να γλύφει τον ίδιο. Και μάλιστα σε περίεργα σημεία…
Κατάντια μεταξύ των ταγών της κοινωνίας που τις έβαλαν κάτω για να δούνε ποιος την έχει μεγαλύτερη, την πολιτική ευθιξία...
Ξέρω πως αυτή η ιστορία μπορεί να αποβεί δυσάρεστα αποπροσανατολιστική, ειδικά σε μέρες σαν κι αυτές και εν όψει των νέων μέτρων. Μαζί με τα μέτρα όμως είναι και οι εντυπώσεις, ο σχηματισμός γνώμης για το ποιόν των ανθρώπων που βρέθηκαν εκεί για να μας εκπροσωπούν.
Ειδικά τώρα, που άρχισαν τα χτυπήματα (και τα γλυψίματα ) κάτω από τη μέση
