Μένω έκπληκτος με τους Οικολόγους. Εκπλήσσομαι γιατί βλέπω κυριολεκτικά δύο διαφορετικούς κόσμους. Τον κόσμο των φίλων μου, που είναι και μέλη τους, που ήμαστε συχνά μαζί στην τρεχάλα, που τους συναναστρέφομαι και τους σέβομαι. Και τον κόσμο της πολιτικής τους ηγεσίας σε Ελλάδα και Ευρώπη, που μου φαίνεται όλο και πιο περίεργος, όλο και πιο έτοιμος να με προδώσει.
Δεν είναι μόνο τα προχθεσινά του Κον Μπετίτ. Καιρό τώρα πέφτω από τα σύννεφα ξανά και ξανά μαζί τους.
Με προετοίμαζαν μέρες οι καλοί φίλοι εδώ για την τηλεδιάσκεψη από το Στρασβούργο. Εκεί που θα παρουσίαζαν τις θέσεις για τις νέες εκλογές ο Ντανιέλ Κον Μπετίτ από κοινού με τον Χρυσόγελο.
Αλλά εκτός από τις θέσεις άκουσα τον “Ντάνυ” να λέει πως είναι «τρελό και ηλίθιο» το πρόγραμμα της Αριστεράς στην Ελλάδα. Είναι τρελό και ηλίθιο να ζητάς την ακύρωση των μειώσεων στους μισθούς και στις συντάξεις. Είναι τρελό και ηλίθιο να ζητάς μισθούς 1300 ευρώ για όλους. Και ο Χρυσόγελος από δίπλα τσιμουδιά.
Αναρωτιέμαι από ποια Αριστερά θέλουν να πάρουν διαζύγιο.
Γιατί δυστυχώς, τα ίδια λέει και ο Μάνος με τον Τζήμερο. Όμως οι φίλοι μου εδώ δε με θεωρούν ηλίθιο όταν λέω πως πρέπει να ανατραπούν τα μέτρα. Ούτε στο ίδιο κόμμα πρέπει ντε και καλά να μπούμε, ούτε την ίδια ταμπέλα να βάλουμε στο μαγαζί. Αλλά δε θεωρούμε ο ένας τον άλλο ηλίθιο.
Άκουσα τον Παρασκευόπουλο πριν από καιρό να λέει πως αυτοί «είναι παιδιά της Αριστεράς, που όμως ενηλικιώθηκαν και αυτονομήθηκαν γρήγορα από τους γονείς τους». Από ποια Αριστερά θέλετε να πάρετε διαζύγιο αλήθεια; Είναι ή δεν είναι Αριστερή η Οικολογία; Ή μήπως μεγαλώνοντας, η «πράσινη ανάπτυξη» πρασίνισε και το ιδεολογικό πρόσημο; Λυπάμαι πραγματικά.
Εύχομαι ακόμα να έρθει το 0,07 που έλειψε από τις προηγούμενες εκλογές.
Για τους φίλους μου, που σέβομαι και όχι για τον Ντανιέλ, ούτε για τον Παρασκευόπουλο.
Δε θα σας ψηφίσω αλλά θα συνεχίσω να σας λέω συντρόφους.
Ελπίζω να μην παρεξηγιέστε…
