Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Πολιτοφυλακή

Με ανησυχεί, όπως ανησυχεί (ελπίζω) όλους τους εχέφρονες κατοίκους αυτής της χώρας η σύσταση της ελληνικής πολιτοφυλακής. Προσπαθώ να φανταστώ τους σούπερ ήρωες εθελοντές να καταφθάνουν άμεσα, όταν κάποιος θα μπουκάρει στο σπίτι ή το μαγαζί μου. Και αφού με σώσουν (αν προλάβουν) να βγάζουν και το μπλοκάκι για την οικονομική συνδρομή μου, όπως λένε οι ίδιοι στην ιστοσελίδα τους, προκειμένου να έχω και στο μέλλον την υποστήριξή τους.
Η ανακοίνωση της σύστασής της Ελληνικής Πολιτιφυλακής ερεθίζει τις πιο ευαίσθητες χορδές της κοινωνίας: Απαντά στην εγκληματικότητα και το φόβο του αστυνομικού δελτίου και παίρνει τροφή από το διαχεόμενο αίσθημα ότι γενικότερα «πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας». Σε λίγο θα έχει και αντιμνημονιακό πρόσημο, ήδη απηύθυναν κάλεσμα συμμετοχής και στην Αριστερά. Δίνει απάντηση ακόμα και στην ανεργία αφού οι συνδρομές θα εξασφαλίσουν και το κατιτί στους εθελοντές πολιτιφύλακες. Πολύ ωραία δένει το γλυκό, δε νομίζετε;

Διαβάζω στη διακήρυξη: «Απευθυνόμαστε στον Πατέρα, στον Αδελφό, στο Γείτονα, στο Νόμιμο Μετανάστη κλπ που θέλουν να ζουν σε μια ειρηνική και ασφαλή γειτονιά χωρίς να φοβούνται τη νύχτα για τα παιδιά τους και την οικογένεια τους» (προφανώς οι μη νόμιμοι μετανάστες εξαιρούνται των υπηρεσιών).
Κι ο Χρυσοχοϊδης να δηλώνει ότι μόνο η Αστυνομία είναι αρμόδια για την ασφάλεια των πολιτών, ξέροντας όμως ότι έχει ήδη αποτύχει. Κατά βάθος τον βολεύει να με πλημμυρίσει το αίσθημα του φόβου και ας λέει αυτά που πρέπει να πει ως υπουργός. Ο δικός μου φόβος είναι το καλύτερο άλλοθι για να μην ξαναδιαβάσει ποτέ κανένα μνημόνιο και να ψηφίζει με κλειστά τα μάτια.
Την ελληνική πολιτοφυλακή «στήνει» το Ελληνικό Κέντρο Ελέγχου Όπλων «Αθηνά» που αυτοπροσδιορίζεται ως «έγκυρος και ανεξάρτητος επιστημονικός φορέας σε θέματα οπλικής, στρατιωτικής και αντιτρομοκρατικής επιστήμης». Υποστηρίζουν ότι η πολιτοφυλακή θα είναι άοπλη. Κάνοντας μια γύρα στο ίντερνετ πάντως, βρίσκω ένα σωρό στρατόκαβλους που ετοιμάζονται να βγουν με τα φυσεκλίκια και τη φαιοπράσινη στο δρόμο για να με προστατέψουν. Ξανατρέχω να διαβάσω την ιστορία για τα Τάγματα Ασφαλείας που τόσο καλά γνώρισε αυτή η χώρα.
Νάτη, λέω μέσα μου, η Ελλάδα του Μνημονίου...