Άκουσα τα ρεπορτάζ των συναδέλφων για τον άνθρωπο που έγινε γνωστός μόνο με το μικρό του όνομα, για τον άνθρωπο του προέδρου, για την άνοδο και την πτώση του ισχυρού ανδρός και για τον «παρά λίγο πρωθυπουργό».
Μόνο που οι παρά λίγο πρωθυπουργοί είχαν πάντα από κοντά και κάποιους άλλους. Όλους αυτούς που τους έσπρωχναν να γίνουν πρωθυπουργοί αλλά τελικά έχασαν στη στροφή μαζί με τον υποψήφιό τους.
Και σήμερα, που μιλά επιτέλους, έστω και ευκαιριακά, η Δικαιοσύνη είναι εκεί πρώτοι πρώτοι να αρπάξουν την ευκαιρία και να μιλήσουν για «κάθαρση» και για απεμπλοκή από κάθε τι που θυμίζει το παλιό ΠΑΣΟΚ.
Ευτυχώς όμως υπάρχει και η μνήμη. Και τη βοηθά πλέον και το internet.
Αντιγράφω λοιπόν τα πιο ηχηρά ονόματα, από το φύλλο της Ελευθεροτυπίας την 1η Ιουλίου 1996 για του συσχετισμούς ενόψει εκλογής νέου πρωθυπουργού μετά την αποχώρηση του Ανδρέα και υπό τον τίτλο «η λίστα του Άκη»:
Γιάννης Ραγκούσης, Χρήστος Παπουτσής, Ανδρέας Λοβέρδος, Νίκος Σηφουνάκης, Παντελής Οικονόμου, Τηλέμαχος Χυτήρης, Γεράσιμος Αρσένης, Γιώργος Ανωμερίτης, Γιώργος Κατσιφάρας, Γιώργος Λιάνης, Κίμωνας Κουλούρης, Απόστολος Κακλαμάνης, Κώστας Λαλιώτης, Νίκος Αθανασάκης, Σήφης Βαλυράκης, Ανδρέας Μακρυπίδης, Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, Μιχάλης Καρχιμάκης, Θανάσης Καρούντζος, Θανάσης Τσούρας και άλλοι πολλοί. Α, και ο Αντώνης Κοτσακάς…
Και το καλύτερο για το τέλος. Μεταξύ αυτών που ήθελαν τότε τον Άκη πρωθυπουργό είναι και το όνομα του ανερχόμενου ήδη από τότε βουλευτή Θεσσαλονίκης: Βαγγέλης Βενιζέλος.
Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε…
