Κι έτσι θα δικαιωθεί και το δίλημμα περί Σοσιαλισμού και Βαρβαρότητας που μας έβαλε ο Γιώργος, χωρίς από τότε να δίνει απάντηση ο ίδιος. (Δεν ξέρω αν το θυμάστε αλλά ο πονηρός, έθεσε τότε το δίλημμα χωρίς να ξεκαθαρίσει με σαφήνεια ποιο από τα δύο εκπροσωπεί ο ίδιος). Εξάλλου δεν τον ρώτησε κανείς ευθέως. Θεωρούσαν όλοι την απάντηση δεδομένη…
Κι αφού η βαρβαρότητα τελικώς επικράτησε, η συζήτηση γίνεται με όρους από το ζωικό βασίλειο. Βλέπω με συμπάθεια τα πιθηκοειδή του ΠΑΣΟΚ να καμώνονται πως διαφωνούν, να χτυπούν με τις παλάμες το στήθος τους και να βγάζουν άναρθρες κραυγές. Άλλοι, όπως οι 9 βουλευτές που διαφωνούν με την εφεδρεία στο Δημόσιο, άλλοι, όπως ο πρόεδρος και το σύστημα της ΓΣΕΕ, που δε θα πάνε λέει στην ομιλία του Γιώργου, γιατί «δεν έχουν πια τίποτα να ακούσουν».
Έτσι κι αλλιώς όμως, δεν άκουγαν τίποτα εδώ και καιρό. Οι πρώτοι έκαναν τους κουφούς όταν έβραζε ο λαός για το Μεσοπρόθεσμο έξω από τη βουλή, οι της ΓΣΕΕ δεν άκουγαν τίποτα ήδη από την εποχή της Κούνεβα και των άνισων μαχών με τα εργοδοτικά σωματεία.
Οπότε το μόνο που τους μένει είναι να πιθηκίζουν, να καμώνονται την αντιπολίτευση και ας ξέρουν πως θα ψηφίσουν και θα ξαναψηφίσουν, ότι πει ο αρχηγός της φυλής. Αρκεί να υπάρχει πάντα μια μπανάνα για ανταμοιβή…
Εκεί έξω όμως, η φυλή βράζει. Και για τη ΔΕΘ έχει αφήσει στην άκρη αυτούς που χειρονομούσαν τόσα χρόνια, δήθεν αντιδρώντας αλλά στην ουσία επιβεβαιώνοντας τη βαρβαρότητά τους.
Άντε το πολύ πολύ, να τους πετάξει καμιά μπανάνα…
