Την ώρα που παρακολουθούμε live το δράμα και τις πιο προσωπικές στιγμές του αρχιεπισκόπου σκεφθήκαμε πως υπάρχει το δράμα χιλιάδων άλλων καρκινοπαθών για τους οποίους όχι μόνο δε θα μπορούμε να πούμε πως κάναμε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν, αλλά μάλλον τους ξαποστέλνουμε μια ώρα αρχύτερα. Η κοινωνική υπηρεσία του νοσοκομείου Άγιος Σάββας, μαζί με τους ασθενείς και τους συγγενείς τους, δίνει μάχη με τη γραφειοκρατία. Το ΙΚΑ και τα άλλα ασφαλιστικά ταμεία ζητούν από τους καρκινοπαθείς να αποδεικνύουν συνεχώς ότι χρειάζονται βοήθεια, μπλεγμένοι σε έναν κυκεώνα χαρτιών, εγκρίσεων, σφραγίδων, εξετάσεων και επανεξετάσεων, που πολλές φορές δεν προλαβαίνουν να εκπληρώσουν. Και ο θάνατος είναι η μόνη και αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι έπασχαν από καρκίνο. Ασφαλώς δεν έχει γίνει τίποτα και με το θέμα της φιλοξενίας ασθενών και συνοδών στα προσφυγικά της Αλεξάνδρας (δίπλα στον Άγιο Σάββα) την οποία ζητούν επί 8 μήνες, όπως μας είπε στην εκπομπή της Δευτέρας 22 Οκτωβρίου η προϊσταμένη της Κοινωνικής Υπηρεσίας κ. Μαίρη Παπακωνσταντίνου. (Τα περαστικά μας, ασφαλώς, και στον κύριο Χριστόδουλο).
