Το Σαββατοκύριακο 25 και 26 Αυγούστου οι Πίσω Σελίδες ήταν στη Ζαχάρω και στην Ηλεία. Η εκπομπή της Δευτέρας είχε προσωπικές μαρτυρίες από τους ανθρώπους της περιοχής.
- «Για σήμερα το βράδυ είχαμε κανονίσει μια μικρή γιορτή στο χωριό. Είχα στήσει την εξέδρα για μια συναυλία, είχα πάρει και σουβλάκια για να κεράσουμε τα πολλά παιδιά που ήταν αυτές τις μέρες στο χωριό και θα έφευγαν επειδή ανοίγουν τα σχολεία. Η φωτιά μου πήρε και τα παιδιά, και τη γιορτή και την εξέδρα και όλα. Τι να κάνω τώρα μόνος μου;» (Ο πρόεδρος του τοπικού διαμερίσματος στην Αρτέμιδα, που μεταξύ άλλων έχασε και τον αδερφό του στη μεγάλη φωτιά).
- «Σ’ αυτό το σπίτι γεννήθηκα. Κάηκε μαζί του ένα κομμάτι από τη ζωή μου. Δεν ήταν κανείς εδώ να με βοηθήσει» (Κάτοικος της Βαρβάσαινας, μπροστά στο σπίτι του που ακόμα καιγόταν)
- «Έχασα έξι ανθρώπους. Την αδερφή μου, την πεθερά της και τα τέσσερα ανίψια μου». (Ο αδερφός της γυναίκας που βρέθηκε καμένη, αγκαλιά με τα παιδιά της)
- «Ποιες αποζημιώσεις; Για τις ελιές που μου κάηκαν περιμένω ακόμα τις αποζημιώσεις για τον παγετό της προηγούμενης χρονιάς. Τώρα οι ελιές κάηκαν. Για τι απ’ όλα θα με αποζημιώσουν;» (Αγρότης στο χωριό Αρτέμιδα, λίγο μετά την καταστροφή)
- «Έβαλα τις οικονομίες μιας ζωής για να φτιάξω το σπίτι στο χωριό. Να έρχομαι λίγο να ξεκουράζομαι. Βλέπω τη φωτιά να πλησιάζει και δεν έρχεται κανείς να βοηθήσει. Θα μείνω εδώ, προτιμώ να καώ μαζί του. (Κάτοικος στο Λέπρεο. Εγώ έφυγα τη στιγμή που έφτανε η φωτιά. Την άλλη μέρα έμαθα ότι κάηκαν πολλά σπίτια του χωριού. Δεν ξέρω αν ήταν και το δικό του μέσα σ’ αυτά)