Ειδικά αν βλέπεις ένα ένα να επαληθεύονται όσα καταμαρτυρούσες σε περασμένες ηγεσίες του τόπου, έχοντας τότε μαζί σου το δίκιο της Αριστεράς που θα άλλαζε τον κόσμο. Και τώρα παρελαύνουν μπροστά σου τα ξεχασμένα εκατομμύρια, χάσκουν και σε κοροϊδεύουν κατάμουτρα τα κενά στα σχολεία, σε κοιτούν κατάματα οι συνταξιούχοι που ακούνε για τις νέες μεειώσεις. Και από πίσω τους οι αγρότες, οι μεροκαματιάρηδες που θα πηρώσουν και φέτος και του χρόνου ΕΝΦΙΑ, οι γονείς που δε βλέπουν λύση με το ΦΠΑ στα φροντιστήρια.
Τί ψυχραιμία να κρατήσεις όταν νιώθεις πως πρέπει και συ ως ένα βαθμό να απολογηθείς απέναντί
τους. Και χωρίς να έχεις τον χρόνο να σκεφτείς ένα λεπτό γιατί η κατηφόρα είναι μεγάλη και αμέσως από πίσω έρχονται οι αυξήσεις στους αρχαιολογικούς χωρους, έρχεται το ασφαλιστικό, έρχεται η απαλλαγή της εκκλησίας από τους φόρους που πληρώνουν ολοι οι υπόλοιποι. Και τί να πεις εσύ τώρα που υπερασιζόσουν την Αριστερά όταν μιλούσε για τον χωρισμό του κράτους από το παπαδαριό.
Κατηφόρα πραγματική και απότομη και το μόνο που σου μένει είναι να γρινιάζεις. Αλλά και τότε θα
βρεθεί ένας Μιχελογιαννάκης να σου πει "μη λες μαλακίες, ο κόσμος ήξερε τί ψήφισε..."
Κατηφόρα σου λέω...
