Τι να ρωτήσεις, τι να φωνάξεις και σε ποιους για την ιστορία, για τον πολιτισμό για τον εκπαιδευτικό ρόλο της δημόσιας ραδιοφωνίας. Απλά δεν καταλαβαίνουν. Δεν ξέρουν και δε θέλουν να μάθουν.
Αναρωτιέμαι αν είναι ευτυχείς οι κυβερνητικοί βουλευτές στα Χανιά με το τελικό σχέδιο για οριστικό κλείσιμο της ΕΡΑ στο Νομό. Αναρωτιέμαι αν θα τους λείψει η ΕΡΑ Χανίων των κ.κ. Βιρβιδάκη, Βολουδάκη και Μαρκογιαννάκη. Αναρωτιέμαι αν είναι ευτυχείς με τον έναν δημοσιογράφο και τον έναν τεχνικό για ολόκληρο το δημόσιο ραδιόφωνο της Κρήτης οι κ.κ. Αυγενάκης, Κεγκέρογλου, Κεφαλογιάννης και Σενετάκης στο Ηράκλειο. Αν αναγνωρίζουν πλέον τη δημόσια ραδιοφωνία ως φτωχό συγγενή των σταθμών της play list και των εκπομπών της κακιάς ώρας.
Αναρωτιέμαι αν διαπίστωσαν καθόλου, αν πήραν έστω χαμπάρι την έλλειψη του Δεύτερου και του Τρίτου Προγράμματος από την μπάντα των fm.
Αναρωτιέμαι γενικώς αν δικαιώνουν την ιστορία του τόπου που τους εξέλεξε κλείνοντας επί της ουσίας τη φωνή του προς την υπόλοιπη Ελλάδα και τον κόσμο.
Έλεγα πως το «μαύρο» στις 11 Ιούνη ήταν κακή επιλογή μιας κακής κυβέρνησης. Μα η ανακοίνωση για τη «νέα» δημόσια ραδιοτηλεόραση και όσα επιφυλάσσει για την Κρήτη αλλά κυρίως οι μηδενικές αντιδράσεις από τους εκπροσώπους του νησιού, δείχνουν πως δε μιλάμε πια για επί μέρους κακές επιλογές.
Μιλάμε για συνειδητή, βασισμένη σε σχέδιο, υποβάθμιση της ενημέρωσης. Με την ανοχή και τη συνενοχή των τοπικών εκπροσώπων.
Κρίμα και για αυτούς και για εμάς…
Υ.Γ.
Κι όσο για μας, που δουλεύουμε στα ιδιωτικά ραδιόφωνα, ας τεντώσουμε λίγο τα’ αυτά μας ν’ ακούσουμε τις καμπάνες που χτυπάν και για λόγου μας ενώ θα απολαμβάνουμε τα παραπάνω ψίχουλα από την πίτα της ακροαματικότητας…
