Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Μετά φόβου Θεού

Έχω μια αυθόρμητη απέχθεια για τα πισωγυρίσματα. Δε λέω να μην παραδέχεσαι τα λάθη σου. Μα να έχεις κάνει το σωστό και πάνω στην αναμπουμπούλα που προκάλεσες, εσύ πρώτος να τρέχεις να κρυφτείς είναι λίγο… 
Δε θα πω αστείο, θλιβερό, απογοητευτικό... Είναι απλώς λίγο. Είναι λιγότερο απ’ ό,τι περιμένω από σένα. 
Άκουσα με μεγάλη προσοχή την ομιλία του Τάσου Κουράκη στο συνέδριο για την Εκκλησία και την Αριστερά. Έχει δίκιο. Καθαρά και ξάστερα. Υπάρχει κανείς που διαφωνεί; Ναι, να διαλέγω αν θέλω με τα λεφτά μου να χρηματοδοτηθεί η Εκκλησία. 
Σταθείτε. Δεν είπα εξαρχής πως δε θέλω. Είπα να έχω την ευκαιρία να το αποφασίσω. Να κρίνω αν το επιχείρημα της φιλανθρωπίας είναι αρκετό για την παροχή φορολογικής ασυλίας από την Πολιτεία και κυρίως από την Κοινωνία. Το ένα λεπτό που διήρκεσε η επίμαχη πρόταση Κουράκη εξηγήθηκε απόλυτα από τα προηγούμενα 25 της τοποθέτησής του. 
Ναι, να πληρώσουμε τους μισθούς των ιερωμένων όταν εξηγήσουμε τη μείωση των φόρων που απέδωσε η Εκκλησία εν μέσω κρίσης (2,5 εκατ. έναντι 10 εκατ. πριν από επτά χρόνια).
Όταν συζητήσουμε για την καταγγελία περί εγκυκλίου - οδηγίας από εν ενεργεία μητροπολίτη προς τις ενορίες του, υποδεικνύοντας τρόπους «νόμιμης» φοροδιαφυγής και όταν θα μπει στο ταμείο ο φόρος 203 χιλιάδων που ΔΕΝ πλήρωσε μονή του Αγίου Όρους για το parking στη Θεσσαλονίκη.  
Αντί αυτών μπήκαμε στη συζήτηση για το αν θίξαμε τους φορολογούμενους -πιστούς. Πάλι μας πήρε από κάτω, όπως τότε με το «δεν είμαστε έτοιμοι». 
Πόσο θα περιμένουμε για να ειπωθούν καθαρά και ξάστερα τα πράγματα; Και αν δεν τα πει ο Σύριζα ποιος θα τα πει; Θα πρέπει να γίνουν Σύριζα οι πιστοί για να είναι έτοιμοι να ακούσουν την αλήθεια; 
Θα φορολογήσει ή όχι η κυβέρνηση της Αριστεράς όλα τα εκκλησιαστικά ακίνητα που αποφέρουν έσοδα; Θα αξιοποιήσει ή όχι τα κτήματα που μπορούν να καλλιεργηθούν; Θα ανακόψει ή όχι τις επιχειρηματικές μπίζνες παπάδων και μοναχών; 
Δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρχουν ιερωμένοι με κοινωνικό έργο και πνευματική εμβέλεια που θα ζήλευε κάθε πολιτικός, ακόμα και του Σύριζα.
Μα επιτέλους, θα την κάνουμε τη σούμα ή θα φοβηθούμε το χριστεπώνυμο πλήθος;