Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Ηλίθιοι

Δεν έχω καμιά όρεξη να συμμετάσχω στην πλάκα γύρω από τα λεγόμενα του Χρυσοχοϊδη. Δεν βρίσκω τίποτα αστείο, ούτε τα ανέκδοτα, ούτε τα έξυπνα tweets. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό. Ο τύπος αυτός είναι επικίνδυνος. Είναι από αυτή τη ράτσα που έχει ποτιστεί με τη βεβαιότητα ότι ο λαός από κάτω είναι απολύτως ηλίθιος. Και εδώ που τα λέμε, ίσως και να είναι όντως. Γιατί ήδη ακούω τους πασόκους που λένε: «Να μωρέ ο Χρυσοχοϊδης τουλάχιστον το παραδέχτηκε ότι δεν ήξερε τίποτα για αυτά που ψηφίζανε». Να λοιπόν ένας καλός επόμενος πρόεδρος…
Στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Δια παντός. Δεν κάνω πλάκα. Ούτε να ψηφίσει ούτε να διεκδικήσει να ψηφιστεί. Ποτέ ξανά. Το εννοώ. Αν ένας οδηγός λεωφορείου το στείλει στον γκρεμό και μετά μάθεις πως πήρε στη ζούλα το δίπλωμα, δεν του ξαναδίνεις ποτέ το τιμόνι.

Αυτοί εδώ οι απίθανοι οδήγησαν όλη τη χώρα στο γκρεμό χωρίς να κάνουν τον κόπο να ανοίξουν το ρημάδι. Προδοσία για τη χώρα και για τον κοινοβουλευτισμό. Ήταν καλός υπουργός, λέει, και δεν προλάβαινε να είναι και καλός βουλευτής. Ποτέ ξανά βουλευτής λοιπόν. Δια νόμου.
Απ ό,τι βλέπω στο πόθεν έσχες, πήρε 99.976,12 ως βουλευτική αποζημίωση, για να κάνει αυτό ακριβώς, δηλαδή να διαβάζει ό,τι σκατά του φέρνουνε μπροστά για να ψηφίσει. Αφού λοιπόν τη δουλειά δεν την έκανε, ε τότε τα λεφτά μας πίσω. Εδώ και τώρα. Και κατόπιν σε δίκη για προδοσία.
Μα στ’ αλήθεια ποιος πιστεύει ότι το θέμα ήταν η ανάγνωση... Ο υποψήφιος πρόεδρος αποφάσισε να κάνει τον ειλικρινή στο πασοκικό ακροατήριο. Και όντως πιστεύει βαθιά πως μιλά σε ηλίθιους. Και μετά έρχεται και μια ωραία δήλωση του στυλ «Σε αυτές τις στιγμές ο τόπος χρειάζεται καθαρά λόγια και γενναία αυτοκριτική».
Απ’ ό,τι φαίνεται μας έχει πιάσει ήδη όλους ηλίθιους και μόνο που ασχολούμαστε ακόμα μαζί του. Αυτό ήθελε να πετύχει.