(Δημοσιεύθηκε στις 6 Απριλίου 2008 στον Ανάποδο Τύπο) Το ρεπορτάζ αυτό δεν χρειάζεται μεγάλες εισαγωγές. Τα στοιχεία έρχονται κατευθείαν από τις φυλακές όλης της χώρας τόσο στον «Ανάποδο» όσο και στο Κόκκινο 105,5 FM και περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί εκεί. Ονόματα δεν δημοσιεύουμε, αν και οι καταγγελίες είναι όλες ενυπόγραφες. Θα χαρούμε να αμφισβητηθούν επισήμως. Ίσως να είναι και η αρχή για έρευνα λίγο πιο βαθιά...
Μάρτιος 2008 – Φυλακές Χαλκίδας
Κρατούμενος με γνώσεις στις πολεμικές τέχνες υποβάλλει σε βασανιστήρια συγκρατούμενούς του, υπό την πλήρη κάλυψη της διοίκησης των φυλακών και του υπουργείου Δικαιοσύνης. Οι βιαιοπραγίες ασκούνται μάλιστα σε ειδικό χώρο των φυλακών, που έχει διατεθεί στον εν λόγω κρατούμενο, ο οποίος τυγχάνει όλων των ευεργετημάτων που στερούνται από άλλους συγκρατούμενούς του (εργασία στις φυλακές με 1 μέρα να ισούται με 2 ½ της ποινής του, χρηματικές απολαβές 2.500€ το 6μηνο κ.τ.λ). Ο ρόλος του είναι ο εκφοβισμός των κρατουμένων, υπό την ανοχή και ίσως υπό τις εντολές της διοίκησης. Τα στοιχεία του είναι στη διάθεση του «Ανάποδου».
Κορυδαλλός – 10 Νοεμβρίου 2006
Τρία κελιά πιο κάτω από το δικό μου, οι συγκρατούμενοί Κ.Χ. και Κ.Σ (τα ονόματα στη διάθεση του «Ανάποδου») κρατάνε κλειστή την πόρτα του κελιού και από μέσα ακούγεται φασαρία. Μου λένε επιτακτικά να μπω στο κελί μου. Μπαίνω και πηγαίνω στο ανοιχτό παράθυρο και από το αριστερό μέρος ακούω βογγητά και χτυπήματα και κάποιον να φωνάζει βοήθεια. Όταν τελειώνει η φασαρία, βλέπω άλλον κρατούμενο να εξέρχεται από το κελί και μαζί με τους δύο προαναφερθέντες να κατευθύνεται στο δικό του κελί. Πηγαίνω στην πόρτα του κελιού απ’ όπου ερχόταν η φασαρία και βλέπω κάποιον σκεπασμένο με κουβέρτα και αίματα στους τοίχους. Την επομένη μαθαίνω πως κάποιος πέθανε στο κελί αυτό. Για τρεις μέρες έμεινε κλειστό. Ήρθε υπάλληλος με καθαρίστριες, αφαίρεσαν όλα τα αντικείμενα από το κελί και το έπλυναν με χλωρίνες.
30 Μαρτίου 2006 – φυλακές Κορυδαλλού
Ακριβώς δύο χρόνια πριν, τέσσερις νέοι άνθρωποι (3 Ρουμάνοι και 1 Έλληνας) γίνονται κάρβουνο στο κελί τους. Εμπρησμός – Δολοφονία. Δύο χρόνια μετά, κανένας δεν είναι υπεύθυνος, κανένας δε γνωρίζει πώς πέθαναν. Τους ξέχασαν όλοι, ακόμα και οι φίλοι τους, ακόμα κι εγώ. Ευτυχώς δεν τους ξέχασε η Πρωτοβουλία, η «Εποχή», ο Π. Γεωργιάδης. Ήταν μάρτυρες μιας ακόμα θηριωδίας εισαγγελέων, δικαστών, ανθρωποφυλάκων. Θα προσπαθήσω να τους θυμάμαι πάντα.
Ιανουάριος 2008 – Φυλακές Κορυδαλλού
Στα μπάνια της Α’ ακτίνας πέθανε ο Απόστολος, ένας κρατούμενος 87 ετών (τα πλήρη στοιχεία του στη διάθεση του «Ανάποδου»). Κρατούμενος, παρά την ηλικία του, για απάτη και πλαστογραφία. Ο άνθρωπος ήταν ανήμπορος. Στην ουσία πρόκειται για δολοφονία. Όλοι κωφεύουν. Εισαγγελία, υπουργός, διεύθυνση.
Μάρτιος 2008
Από όλες τις φυλακές της χώρας μαζέψαμε υπογραφές για την απόσυρση του Ασφαλιστικού. Καταφέραμε να βάλουμε 3.500 υπογραφές για να στηρίξουμε το φτωχό και αδύναμο που αδικείται και καταπιέζεται από ΠΑΣΟΚ και Δεξιά.
Μάρτιος 2008 – φυλακές Πατρών
Έπειτα από μεγάλες διακινήσεις ναρκωτικών στις φυλακές δημιουργείται ανά περιόδους τεχνητή έλλειψη, σκόπιμη, από τα κυκλώματα, για αύξηση της τιμής. Τις περιόδους αυτές επικρατεί αναταραχή και βγαίνουν μαχαίρια. Σκόπιμο το κόλπο των ανθρωποφυλάκων και του συστήματος. Οι κρατούμενοι δεν έχουν τίποτα άλλο να σκεφτούν παρά τα ναρκωτικά και τα χάπια. Και όταν αυτά επιστρέψουν, όλα πάνε ρολόι.
Υπόμνημα:Στο σχέδιο απεικονίζεται η κάτοψη του νοσοκομείου των φυλακών Κορυδαλλού, όπως το έφτιαξαν οι ίδιοι οι κρατούμενοι:
20-30 άτομα με καροτσάκια. Δεν υπάρχουν πουθενά τραπέζια. Δεν υπάρχουν πουθενά καθίσματα ή σκαμπό.
Υπάρχουν 15 κομοδίνα για 120 άτομα.
Τα κρεβάτια είναι κολλημένα μεταξύ τους.
Υπάρχουν 3 τουαλέτες για 120-150 άτομα.
Στα σημεία Α, Β (περίπου 150 άτομα) δεν υπάρχει κανένας νοσηλευτής ή γιατρός και αν κάποιος πρέπει να πάει στο ιατρείο, τον βοηθούν οι άλλοι ασθενείς.
Αλλαγή σεντονιών μία φορά το μήνα, ανύπαρκτος καθαρισμός, χωρίς σαπούνια, χαρτί υγείας, απορρυπαντικά.
Καμία παρακολούθηση των ασθενών.
Προαυλισμός για 1 ώρα κάθε μέρα εκτός Τετάρτης. Απομονώσεις φυματικών και ασφαλείας (σημεία 10 και 4).
Στα σημεία Α, Β (περίπου 150 άτομα) δεν υπάρχει κανένας νοσηλευτής ή γιατρός και αν κάποιος πρέπει να πάει στο ιατρείο, τον βοηθούν οι άλλοι ασθενείς.
Αλλαγή σεντονιών μία φορά το μήνα, ανύπαρκτος καθαρισμός, χωρίς σαπούνια, χαρτί υγείας, απορρυπαντικά.
Καμία παρακολούθηση των ασθενών.
Προαυλισμός για 1 ώρα κάθε μέρα εκτός Τετάρτης. Απομονώσεις φυματικών και ασφαλείας (σημεία 10 και 4).
