Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

Νικήσαμε

(Δημοσιεύθηκε στις 29 Μαρτίου 2008 στον Ανάποδο Τύπο)

Να και μια ειδησούλα καλή μέσα στη μαυρίλα της τελευταίας περιόδου. Στους 19 χιλιάδες έφτασαν οι επιβάτες του ΜΕΤΡΟ και του Ηλεκτρικού τα βράδια του Σαββάτου, βάζοντας οριστικά «φίμωτρο» στους πάσης φύσεως αμφισβητίες του μέτρου της νυχτερινής λειτουργίας.
Τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο το μέτρο εφαρμόστηκε δοκιμαστικά και ήδη ετοιμάζεται η μόνιμη παράταση του ωραρίου για την Παρασκευή και το Σάββατο έως τις 2.20 π.μ. Οι κάτοικοι αυτής της πόλης σπρώχνουν το Υπουργείο Μεταφορών, την εταιρία του ΜΕΤΡΟ και τους εργαζόμενους να κάτσουν στο τραπέζι και να σχεδιάσουν μόνιμη λύση για την εξυπηρέτησή τους.

Το επόμενο βήμα βεβαίως είναι η ολονύχτια λειτουργία και με τέτοια νούμερα επιβατών δεν είναι και πολύ μακριά. Όσο για τα επιχειρήματα ότι η εταιρία θα μπει μέσα και θα γίνει ελλειμματική, ηχούν ήδη ως μακρινές παραφωνίες από το παρελθόν.
Το απαιτήσαμε και το κερδίσαμε και όσο γίνεται συνήθεια όλο και περισσότεροι θα απαρνούνται το αυτοκίνητό τους. Η αλήθεια είναι πως από τους σημερινούς νυχτερινούς επιβάτες μόλις το 20% είναι αυτοί που άφησαν στο σπίτι το αυτοκίνητο. Οι υπόλοιποι δηλώνουν πως αν δεν υπήρχε το ΜΕΤΡΟ και ο Ηλεκτρικός, θα έπαιρναν ταξί. Αγάλι αγάλι όμως....

Κάτι κινείται σε αυτή την πόλη, κάποιοι αντιδρούν, κάποιοι είναι εκεί για να δείξουν ότι δεν είναι χωρίς φωνή. Και αν πετύχεις τα μικρά, βάζεις πλώρη και για τα μεγάλα. Γιατί πάνω από τις στοές του Συντάγματος είναι οι ολονυχτίες μπροστά στη Βουλή, είναι οι λαοθάλασσες για το ασφαλιστικό και για τον πόλεμο. Το λεφούσι των ανθρώπων που (μετα)κινείται κάτω από τη γη όταν βγαίνει στο φως είναι στις συναυλίες συμπαράστασης στους μετανάστες αυτής της πόλης, είναι στις διαμαρτυρίες για τους ελεύθερους χώρους και για την ποιότητα της ζωής μας, είναι εκεί και για όλα τα υπόλοιπα, τα «σοβαρά», αν υποτεθεί ότι η νυχτερινή λειτουργία δεν ήταν και το πιο σημαντικό θέμα της ζωής μας...
Υ.Γ.
Και με την ευκαιρία μήπως να κάνετε κάτι και για τους σταθμούς που πλημμυρίζουν με την πρώτη δυνατή βροχή, όπως στο Χαλάνδρι; Το πληρώσαμε πανάκριβα και το θέλουμε διανυκτερεύον και στεγνό...

Μάριος Διονέλλης